Από την ποιητική συλλογή "Ρανίδες", Αθήνα 1990.

 

Σαββατόβραδο

Φάγαμε, ήπιαμε, φρανθήκαμε.

Μιλήσαμε για τη μόδα, τα καναρίνια,

το ποδόσφαιρο.

Είδαμε σχολικές φωτογραφίες… θυμηθήκαμε…

Επιμελώς αποφύγαμε τις πολιτικές συζητήσεις

(εξ άλλου είχε προσυμφωνηθεί).

Με σοβαρότητα επαρκή

τοποθετήσαμε σε «καθωσπρέπει» βάσεις

το συμπεριφέρεσθαι.

Η ώρα είχε πάει δύο!

Καληνυχτιστήκαμε.

Τα μαλακά ζεστά κρεβάτια μας

Περιμένουν.

………………………………………………

 

Έπαλξη

Στέρεο το γιοφύρι μου της μνήμης.

Η οδύνη στοιχειωμένη στα θεμέλιά του.

Θάνατε,

Χρόνε,

Ξενιτιά,

δεν σας φοβάμαι…

 

(ΧΙΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.