Ένα επίκαιρο ποίημα, λόγω της 17ης Νοεμβρίου, του Νίκου Γκάτσου, που το μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις, ένας από τους συνθέτες που ε­πη­ρέ­α­σαν τη μουσική μας τις τελευταίες δεκαετίες, και το τραγούδησε, με ευαισθησία, η Δήμητρα Γαλάνη.

Το βίντεο που ακολουθεί μας μεταφέρει με νότες, λέξεις και  φω­­το­γρα­φί­ες σε μια δύσκολη εποχή.

Κοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά
άγια μου καρδιά κι αγαπημένη
άκουσα κι απόψε πόρτα να χτυπά
πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι.

Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί
στο περιβολάκι τ’ Αϊ Νικόλα;
Έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαδί
πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα.

Κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά
πάρε από τη φλέβα μου μελάνι
γράψε τ’ όνομά του στην αστροφεγγιά
χέρι φονικό να μην το φτάνει.

Πού είσαι Πέτρο; Πού είσαι Γιάννη;
Στου κάτω κόσμου το σιντριβάνι.
Νεράκι πίνω να λησμονήσω.
Γύρισε πίσω! Γύρισε πίσω!
 

 

 

 

(ΕΚΜ)

 


Εικόνες από το χωριό