Η ξυλογλυπτική δεν αναπτύχθηκε επαγγελματικά στου Σέρβου. Αρκετοί όμως, κυρίως τσοπάνηδες, έφτιαχναν περίτεχνες κλίτσες.
Θυμόμαστε ότι ο Νίκος Χρονόπουλος και Γιώργης Μπουρνάς (από τους Αράπηδες) είχαν φτιάξει αρκετές κλίτσες, όταν ήταν νέοι, δυστυχώς όμως δεν φαίνεται να σώθηκε κάποια από αυτές.
Άλλοι Σερβαίοι έφτιαχναν ξύλινα κουτάλια, πηρούνια και ξύλινες γαβάθες.



Παρακαλούμε τους πατριώτες, οι οποίοι έχουν στην κατοχή τους αντικείμενα ξυλογλυπτικής, να τα φωτογραφήσουν, ή να επικοινωνήσουν μαζί μας να τα φωτογραφήσουμε, για την ιστοσελίδα.


Φωτογραφίες από Ημερολόγιο του Συνδέσμου

Kanati Tsiokania

Mpaoulo

 

Klitsa

 devider

Έργα Ηλία Θ. Χειμώνα
Σαίτες κατασκευασμένες από ξύλο Σφενταμιού.
Χρησιμοποιήθηκαν στον αργαλιό από τη μητέρα του και τις αδερφές του.

saita

 

saita 1

devider

Ξυλογλυπτική Αθανασίου Β. Μαραγκού
Χτένα και πηρούνι.

Maragos Ath

 devider

Ξυλογλυπτική Τάκη Ευθ. Δημητρόπουλου

xyl td 1

 

xyl td 2

 

xyl td 3

 

xyl td 4

 

xyl td 5 446 458

 

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.