Την Κυριακή 29.3.2009 έγινε με απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου μνημόσυνο στο Μητροπολιτικό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου:
"Υπέρ των κτιτόρων του Ιερού Ναού τούτου, δωρητών, αφιερωτών, διακονούντων, διακονισάντων αδελφών ιερέων, ιερατευσάντων και πάντων των προκεκοιμημένων Σερβαίων ων το ιερόν μνημόσυνον τελούμεν",
όπως ανέγνωσε ο καλύφωνος Παπα-Σωτήρης, τον οποίο ευχαριστούμε για την πρωτοβουλία του.
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
