Ο "Αρτοζήνος" έφτασε και στα δικά μου χέρια

και έμαθα μετά χαράς του Σέρβου τα χαμπέρια.

Πολύ εσυγκινήθηκα με την ποικίλη ύλη

και έψαξα στην τσέπη μου να βρω ...κάνα μαντίλι.

Έμαθα για Σερβόγαμπρους και για Σερβονυφάδες,

που τόσο αγαπηθήκανε και γίνανε κυράδες.

Διάβασα νέα διάφορα και πάμπολες ειδήσεις

το "Δήμο" το δημιουργό και της "απάνω" βρύσης.

Διάβασα την επισκευή του "Άγιου Ανδρέα"

που έγινε "πολύ σωστά", μα και πολύ ωραία.

Καιρός θαρρώ πως ήτανε μετά 60 χρόνια

να επισκευασθεί ξανά, για να κρατήσει ...αιώνια.

Έμαθα νέα διάφορα από τη χοροεσπερίδα

και πως ο δρόμος δεν περνά έξω απ΄τη Σφυρίδα.

Διάβασα για την πρόοδο των νέων μας Σερβαίων.

Μπράβο τους, είναι εραστές ωραίων και σπουδαίων.

Εντύπωση μου κάνανε ωραίες διαφημήσεις

μα ποιό πολύ μου άρεσε αυτή με τις πωλήσεις.

Αυτή που αναφέρεται στο Γιάννη του ...Θανάση

που τούρθε να διαφημιστεί λίγο πριν να γεράσει.

Έτσι κι΄αλλιώς ευχαριστώ τον Σύλλογο "εν πρώτοις"

και σπεύδω να ανταποκριθώ ως γνήσιος πατριώτης.

Πριν τελειώσω θάθελα χαιρετισμούς να στείλω

στο Νίκο το Μελισουργό και σ΄όποιον άλλο φίλο.

Και αν Νικολάκη θάθελες κι΄εσύ να εκφραστείς

γράψε στον "Αρτοζήνο" μας να ...Γιατρο-πορευτείς.

Δημοκοίτης



Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.