Τα ραβασάκια ήρθανε, να πάμε στα Ταμεία,
το τέλος να πληρώσουμε για το νεκροταφεία.
Αυτή ΄ταν η απόφαση του Δήμου της Ηραίας,
όσο και αν αντέδρασε ο μαχητής “Αντρέας”.

Και αν πατριωτάκι θάθελες τον τάφο σου να σώσεις
σπεύσε το χρέος σύντομα να πας να το πληρώσεις.
Το που θα πάνε τα λεφτά, υπάρχουν και... “ερωτηματικά”.
Ελπίζουμε πως τελικά να πάνε όλα ... “ανταποδοτικά”.

Αφού ο παράς μαζεύτηκε και είναι στα Ταμεία
σπεύσατε Άρχοντες σωστοί, ...μη μείνει ούτε μία.
Έργα προγραμματίσατε για τα νεκροταφεία,
δεν χρειάζεται περίσκεψη, μα ούτε και σοφία.

Τα έργα μιλάνε μόνα τους, έχουν δική τους γλώσσα,
δεν ξέρουν από “μπαμπεσιές”, ούτε και ...άλλα τόσα.
Και οι πατριώτες γενικά ξέρουν να εκτιμάνε
και τους καλούς πατριώτες μας ξέρουν να τους τιμάνε.

Λεύκος


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.