ΠΑΠΑΘ.2022.Α1 

... Σου γράφω μπροστά στη θάλασσα. Ακόμα κι ακόμα… Σου γράφω, σου μιλάω.

Όταν… Όταν ξαναγυρίσεις κάποτε σε τούτη τη μερα, θυμήσου…

Την κοιταξα με ολα τα ματια. Τη χαιδεψα με ολα τα χερια.

Στεκομαι δω και σε περιμενω τρεμοντας.

Δωσε μου τουτη τη μερα.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ( μια αιωνιοτητα και μια μερα )

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α2 

Συχνά τη νύχτα, χωρίς να το καταλάβω, έφτανα σε μια άλλη πόλη, δεν υπήρχε παρά μόνο ένας γέρος,

που ονειρευόταν κάποτε να γίνει μουσικός, και τώρα καθόταν μισόγυμνος μες στη βροχή, 

με το σακάκι του είχε σκεπάσει πάνω στα γόνατα του ένα παλιό, φανταστικό βιολί,

«το ακούς;» μου λέει, «ναι, του λέω, πάντα το άκουγα»,

……ενώ στο βάθος του δρόμου το άγαλμα διηγόταν στα πουλιά το αληθινό ταξίδι.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α3 

...Η βοη απ΄το πελαγος μου 'τρωγε σαν την αιγα μαυρο σωθικο ...

...Οι θαλασσες αυτες θα εκδικηθουνε.

Μια μερα οι θαλασσες αυτες θα εκδικηθουνε...

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α4 

Σαν Ευαγγελιο κλειστο στο τραπεζι το μαυρο ψωμι.

Και μεσα του χερια. Εκεινο που κρατησε το σιταρι και το 'σπειρε,

αυτο που το θερισε, αυτο που το ζυμωσε. Δεν ειμαι μονος.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

 

 ΠΑΠΑΘ.2022.Α5

Ναι, ειμαι ενας ονειροπολος. Γιατι ονειροπολος ειναι αυτος

που μπορει να βρει το δρομο του με το φεγγαροφωτο,

και να δει το χαραμα πριν απο τον υπολοιπο κοσμο.

OSCAR  WILDE

 

 ΠΑΠΑΘ.2022.Α6

...μαζί με την χώρα μου πεθάναν και οι Σεμνές,

κι ο Τειρεσίας, σαν τυφλός, είναι στον Άδη

— αμφίς πάντα και τίποτα, μάντης του πουθενά και του ποτέ ...

ζωγραφικη Αrnold Βockin

ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΣΚΩΒ (15.111938-27.6.1998).

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α7

... γιατι τα συννεφα που κυνηγουσε ηταν λυτα και φευγανε ...

ζωγραφικη Van Gogh 

ΜΕΝΕΛΑΟΣ  ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α8

Του 'ρθε στο μιαλο μια φραση του Εσσε. Απο την αμαρτια φτανεις στην αγιοσυνη.

Αλλα τι ειναι «αμαρτια» και τι ειναι «αγιοσυνη»;

ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ (1930-2012)

 

ΠΑΠΑΘ.2022.Α9

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν

και τα ‘κλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,

με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -

έτσ’ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν

χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά

της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό.

ζωγραφικη WILLIAM BLAKE

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ  "Επιθυμίες"


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.