Ελένης Θ. Τρουπή-Burillon
Αναδημοσίευση από το facebook της
Παιδί μου, μικρό πάνω στη φύτρα σου λουλούδι
Διψάς από τα σπάργανα μόνο για το τραγούδι
Εσύ νικάς την αστραπή, της γης την καταιγίδα
Κρίνα στα χέρια σου που θες να γίνουν η ελπίδα
Μα αυτοί δεν άκουσαν ποτέ ένα κελάηδισμά σου
Μήτε που διώξαν τη βροχή μες το νανούρισμα σου
Τα κρίνα σου μαράθηκαν κάτω από τα συντρίμμια
Νεκρό σε έσυραν, παιδάκι μου, τ' αγρίμια!
Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.
