Από την ποιητική συλλογή «Γεύση χρόνου» (Πάτρα 1972)                        

-...Άφήστε με να την ιδώ…
-   Δεν επιτρέπεται κυρά μου…

-…Αφήστε με γιατρέ να ζήσετε…
-   Απαγορεύεται σας είπα.
    Θα κλαίτε,
    κι έχουμε αρρώστους…
-   Αν κλάψω να με διώξετε…

-   Καλά περάστε τότε…

    Τρύπωσε πίσω από το παραβάν η μάνα
…o αναρροφητήρας έβραζε…

   Δεν έκλαιγε,
   Μιλούσε μόνο… Σιγανά…
   σχεδόν ανύποπτα…
   «…Μέλπω… μωρό μου,
   μήπως θύμωσες,
   που μάλωνα για την κοντή σου φούστα;…

…Θεέ μου, αφού το θέλησες…
   ας διάλεγες τον έναν, από τους έξη γυιούς…
…τ’ αγόρια μου…
   Η Μέλπω μου ήταν μόνη…

…συγχώρεσέ με, Παναγιά καλή…»,

…Κι ο αναρροφητήρας έβραζε…

   Γύρω στις τέσσερες τ’απόγευμα σηκώσαν το σεντόνι…

   Κουβάρι κύλησε αθόρυβα
   στο βάθος του διαδρόμου, η μάνα…

   [Πιο πύρινη μορφή του πόνου δεν αντίκρiσα].

 

 (ΙΣΒ)

 

 

 

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.