Στο Μπόϊ μου να μαι                                                                                                                                                           
Ψηλότερη- ελάχιστα έστω- ναι.
Διατείνοντας στο έπακρον κορμό και άκρα.
Μα κάτω
ϊδέα εκατομυριοστού λιγότερο.
.
Στο Μπόι μου.
Επιθυμία μου η πρώτη.
ψυχή,
πολύτροπη ψυχή μου,
μην προδώσεις την πίστη μου.
.
Όπου
λιποθυμίες στιγμών με βρουν
και καρτέρι μου στήσουν
πονηρές ή κακότροπες ώρες,
εκεί
στήριζέ με, ορθή,
στο Μπόι μου να ΄μαι.-
 
(ΙΣΒ) 
 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.