Μες στης γαλήνης τ’ αντιφέγγισμα
κάποιου γλυκόφωτου βραδιού,
με την πυρή ματιά μου ξέσκισα
τα πέπλα του άγριου σκοταδιού.
Κι’ ύστερα, σίμωσα γοργόφτερα
σε μιας ανάστασης το φως΄
κι’ εκεί, για μια στιγμή ανταμώθηκαν
η σκέψη μου κι’ ο λυτρωμός.
Μες στης γαλήνης τ’ αντιφέγγισμα
κάποιου γλυκόφωτου βραδιού,
με την πυρή ματιά μου ξέσκισα
τα πέπλα του άγριου σκοταδιού.
Κι’ ύστερα, σίμωσα γοργόφτερα
σε μιας ανάστασης το φως΄
κι’ εκεί, για μια στιγμή ανταμώθηκαν
η σκέψη μου κι’ ο λυτρωμός.
Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.
