Optimized-HX_b
Optimized-HX_c

Στο μικρό συνοικισμό Αράπηδες ανέτειλε και έσβησε το άστρο του Ηλία Χειμώνα.  Ο κύκλος της ζωής του άνοιξε το 1945 και συμπληρώθηκε μετά 65 χρόνια, μία περίοδος που, για τα σημερινά δεδομένα, δεν θεωρείται μεγάλη.  Optimized-HX_a

Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Χολαργού, όπου διέμενε ο Ηλίας με την οικογένεια του. Την παρακολούθησαν πολλοί συγγενείς, Αραπαίοι, Σερβαίοι, άλλοι κοντοχωριανοί και πολλοί φίλοι και συνεργάτες. Άγημα της Αεροπορίας από 80 περίπου άνδρες, με μουσική μπάντα, απέδωσαν τιμές "εν ενεργεία αρχηγού" στο νεκρό, κατά την είσοδο στο Ναό και κατά την έξοδο. Το φέρετρο είχε καλυφθεί με την γαλανόλευκη σημαία, που τις άκρες της κρατούσαν ανώτατοι αξιωματικοί της Αεροπορίας. Μετά την εξόδιο ακολουθία πολλοί συγγενείς και φίλοι συνόδευσαν το νεκρό στην τελευταία του κατοικία, στους Αράπηδες. Στο εκεί εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, είχαν συγκεντρωθεί πολλοί κάτοικοι από το χωριό και την γύρω περιοχή καθώς και οι δήμαρχοι Ηραίας και Λαγκαδίων. Εψάλη επιμνημόσυνη δέηση και στη συνέχεια έγινε ο ενταφιασμός στο μικρό νεκροταφείο, που βρίσκεται  πάνω από την εκκλησία, δίπλα   στον τάφο του στενού φίλου του Ηλία Optimized-HX_dΑλέξη Χρονόπουλου, που και αυτός πρόωρα έφυγε από τη ζωή, πριν λίγα χρόνια. "Θα έχουν να πουν πολλά".

Μετά την ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας, περί τις 5 το απόγευμα, η οικογένεια παρέθεσε γεύμα στο χωριό Σέρβου, στο μαγαζί του Γιάννη Ρουσιά.  Ο αγαπητός ιερέας του χωριού Παπασωτήρης, που εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Ηλία, ευλόγησε το γεύμα και μίλησε με επαινετά λόγια για τον εκλιπόντα και ευχήθηκε ο θεός να τον αναπαύσει και να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του. Στη συνέχεια, πολλοί από τους συμμετέχοντας  πήραν το δρόμο της επιστροφής, αφού συλλυπήθηκαν την οικογένεια και ευχήθηκαν ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του αγαπημένου μας Ηλία.


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.