Β. Γ. Μαραγκού

Ο χρόνος είναι μάλλον γέννημα του Κρόνου

του ισχυρού και ανόητου θεού

που κοίταγε τη γη από ψηλά βυσσοδομώντας

κι έτρωγε τα παιδιά του.

Μήπως ο χρόνος είναι το παιδί που κληρονόμησε τα χούγια του;

.

Κρίμα που ο Δίας δεν τον σκότωσε τον Χρόνο

σαν αποφάσισε να απαλλαγεί από τον Κρόνο.

.

Ίσως υπήρχε λόγος σοβαρός που ο Δίας τον λυπήθηκε τον Χρόνο.

Το έργο του Δία χωρίς τον Χρόνο θα ΄ταν δυσθεώρητο.

Ποια είναι η εξουσία ενός θεού έξω από το χρόνο;

Κι έτσι ο Χρόνος έγινε ο σύμμαχος του Δία,

δούλος, τραπεζίτης του,

Κι ύστερα σύμμαχος και των διαδόχων του θεών,

μόνος αυτός διαχρονικός, αιώνιος θεός, πάνω απ΄τους άλλους.

.

(ΧΙΜ)