.
 |
 |
 |
 |
 |
|
Το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι από το περιοδικό
"Σκαλίζοντας τις ρίζες μας",
του αείμνηστου Σερβαίου λογοτέχνη και εκπαιδευτικού
ΘΟΔΩΡΗ Κ. ΤΡΟΥΠΉ (1932-2008)
|
| (χιμ) |
.
|
|
|
|
|
|
Το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι από το περιοδικό
"Σκαλίζοντας τις ρίζες μας",
του αείμνηστου Σερβαίου λογοτέχνη και εκπαιδευτικού
ΘΟΔΩΡΗ Κ. ΤΡΟΥΠΉ (1932-2008)
|
| (χιμ) |
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
