Γοργό κυλά το δειλινό, πέφτει κοφτό τ' αγιάζι,

της μέρας αχνοφέγγουνε θαμπές οι αναλαμπές,

σύγνεφα στον ορίζοντα, τριγύρω σκοτεινιάζει

κι’ απλώνεται μια γκριζωπή φοβέρα στις ψυχές.

Αθώρητα και μυστικά στην έξαψη του πόνου

μύριες υπάρξεις τρυφερές κυλιούνται με καημό

και ρυθμικά, κάθε καρδιά, μ' έναν κρυφό παλμό,

καθώς ρολόϊ, γοργομετρά το κύλισμα του χρόνου.

Το δειλινό ξεψύχησε, κοφτό πέφτει τ’ αγιάζι,

αργό το κλάμα της βροχής ολόγυρα αντηχεί

Κι’ όσο αν η ελπίδα μυστικά μες στην καρδιά φωλιάζει

τον πόνο της, ανήμπορη, θρηνεί κάποια ψυχή.<-->


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.