Πηγή: Ιστολόγιο της Μαρίνας Διαμαντοπούλου

 

Υφαντό 1Το σχεδιάζαμε καιρό. Στην Κοκκινοράχη Γορτυνίας.  Ν’ ανοίξουμε το μπαούλο με τα υφαντά. Τα κειμήλια της μάνας,  της γιαγιάς και της προγιαγιάς……Υφαντό 2 που νοερά μας ταξιδεύουν,  πολύ πίσω στο χρόνο.  

Ανοίξαμε  το μπαούλο  και ξεπήδησαν από μέσα τα χρώματα, η τέχνη και οι αναμνήσεις!

Πέρασαν εικόνες από μπροστά μας  σαν ολόκληρη ταινία. Από την παιδική μας  ηλικία. Τότε που βλέπαμε τις γυναίκες που έγνεθαν, έβαφαν, διάζονταν το πανί, ύφαιναν, πήγαιναν στη νεροτριβή.

Υφαντό 4

Υφαντό 3Ένας μεγάλος αγώνας μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Και πώς να μην έβαζαν οι γυναίκες  σ’ αυτή την κοπιαστική εργασία την τέχνη τους, το μεράκι τους και την αισθητική τους; Δεν έκαναν  αγγαρεία, αλλά δημιουργία! Και συναγωνισμό συγχρόνως! Για τα καλύτερα και πιο ξεχωριστά σχέδια, τα πιο ταιριαστά χρώματα!


Υφαντό 5Υφαντό 6Μαντανίες, απλάδια, ανδρομίδες, κουβέρτες, στρώματα, σακούλια αλλά και μπελερίνες, μισοφόρια όλα στον αργαλειό!
Τα φωτογραφίσαμε και τα παρουσιάζουμε! 


(Ευχαριστώ την Βούλα Ασημακοπούλου για όλη την βοήθεια και  τον κόπο που έκανε).

Υφαντό 7

Υφαντό 8.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σ.Σ. Στο ισολόγιο της Μαρίνας (m-diamantopoulou.blogspot.gr) μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες υφαντών.


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.