Οι εκλογές εφτάσανε, εμπρός βήμα ταχύ

να πάμε να ψηφίσουμε, νέο Δου Σου να βγει.

Όλοι μαζί, νέοι και νιες, παππούδες και εγγόνια

έτσι να δώσουμε ζωή στο Σύλλογο για χρόνια.

Μπορεί να εκλεγούν παλιοί, μπορεί νάναι και νέοι

αυτό μας είναι αδιάφορο, καθόλου δεν μας καίει.

Αρκεί εκείνοι που θα βγουν μαζί τους να ταιριάζουν

να είναι πάντα τολμηροί και να μη μιζεριάζουν.

Του Σέρβου έχει υλικό που θέλει να προσφέρει

όμως δεν θέλει πόλεμο, μα σφίξιμο το χέρι.

Ναι. Αναγκαία η κριτική, μα χρειάζεται και μπράβο,

Όχι λευκό να λεν αυτοί και εμείς να λέμε μαύρο.

Οι γνώμες όλων σεβαστές και πρέπει να ακουστούνε

μα όμως είναι δυνατόν όλων να εφαρμοστούνε;

Στο κάτω-κάτω της γραφής όλοι έχουμε τη γνώση

πως αν λαλούν πολλοί μαζί, αργεί να ξημερώσει.

Στην άκρη ας μείνουν τα ΕΓΩ, το ΕΜΕΙΣ ας πρυτανεύσει

και του Συλλόγου η δουλειά τότε θα θριαμβεύσει.

Έκαστος εις το είδος του και στους καφέδες άλλος

όχι σωστός μονάχα ΕΓΩ και λάθος όποιος ΑΛΛΟΣ.

Ας δείξουμε τον σεβασμό σε εκείνους που δουλεύουν

τα λόγια είναι περιττά τα σχόλια περισσεύουν.

Γιατί δουλειά έχει πολλή ο Σύλλογος να κάνει

και πρέπει να βοηθήσουμε, όλα να τα προκάνει.

Εμπρός λοιπόν. Δέκα οχτώ να είναι οι υποψήφιοι

και όχι μονάχα εκατό, μα χίλιοι να είναι οι ψήφοι.

Τις γκρίνιες ας αφήσουμε, τι έχουν μεγάλο βάρος

η πρόοδος και η δουλειά για μας ας είναι ο φάρος.

Δημοκοίτης



Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.