Πριν από μερικά χρόνια, ήμουν προσκεκλημένος σε μια εορτοπανήγυρη σε ένα ορεινό χωριό της Μεσσηνίας, η οποία κράτησε κατά το έθιμο ένα 24άωρο. Κατά την ολονυχτία έγινε η κύρια προετοιμασία της τράπεζας που θα ακολουθούσε μετά το πέρας της θείας λειτουργίας που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ιάκωβο.
Πράγματι έφτασε η ώρα του γεύματος και όλοι παρευρισκόμενοι κάθισαν στα στρωμένα τραπέζια. Όπως είναι η συνήθεια ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου που υπό την αιγίδα του είχε διοργανωθεί η όλη εκδήλωση πήρε το λόγο. Ανάμεσα στα πολλά που είπε μια φράση με εντυπωσίασε. «Αγαπητοί πατριώτες, εκείνο που προέχει είναι να είμαστε μονιασμένοι, αγαπημένοι και ενωμένοι»
Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενο κείμενο, η φυγή των γονιών από τον γενετήσιο χώρο, κυρίως κατά μέσα του προηγούμενου αιώνα γέμισε με εγκατάλειψη το χώρο. Όμως αυτό το χώρο τον κουβάλησε και τον φέρει μέσα του ο καθ’ ένας με ευλάβεια και ευαισθησία, οι δε αναμνήσεις και οι θύμησες τον συντροφεύουν σε οποιαδήποτε γωνία βρίσκεται είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό.
Όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από 25) που επισκέπτομαι το χωριό, με εντυπωσιάζει η λαχτάρα και η χαρά της συνάντησης όταν οι «πατριώτες» σμίγουν. Είναι σαν να μην έχει κυλήσει ο χρόνος από την παιδική και την εφηβική τους ηλικία, και όποια εμπειρία απέκτησε ξεχωριστά ο καθένας στα «ξένα» καταθέτετε ως ένα κομμάτι της ύπαρξης τους.
Ο κάθε αποχωρήσας έπαιρνε μαζί του και την κληρονομιά του, όχι την υλική αλλά την άυλη, εκείνη που ήταν καταγεγραμμένη στη συνείδησή του, και ήταν συνυφασμένη με την ύπαρξή του. Είναι αυτή που καθορίζει τον τρόπο ζωής του, όπου και να βρεθεί., είναι ότι του «παραδόθηκε» και την μετέφερε ως Αινείας στο νέο του χώρο. Την κληρονομιά αυτή που την αποκαλώ «παράδοση» η πλειονότητα των αναχωρητών την κράτησε άσβεστη ως αρχαία εστία.
Οι αναχωρητές απέκτησαν οικογένειες και τα παιδιά τους γαλουχήθηκαν και μεγάλωσαν με τις παραδόσεις και τις δοξασίες τους, συνυφασμένες εξ αντικειμένου με τις επιταγές του νέου χώρου και τις απαιτήσεις της νέας τους ζωής.
Βέβαια οι καταστάσεις και δη οι οικονομικές αλλάζουν και ο καθένας είναι υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να προσαρμόζεται. Όμως εκείνο που πρέπει να διαφυλάσσεται είναι η «παράδοση». Δεν μπορεί να συνυπάρξει αυθύπαρκτή αλλά μαζική μέσα από την κοινότητα και την ομαδικότητα. Η λειτουργία της απαιτεί πίστη, ομόνοια, αδελφικότητα ομοψυχία και ανοιχτό πνεύμα. Ορθά λοιπόν την είχε στοιχειοθετήσει ο πρόεδρος της κοινότητας όπως προανέφερα.
Μέλημά μου με τα ως άνω δεν είναι να γράψω κάποια πραγματεία, αλλά ούτε και να κουράσω τον αναγνώστη. Μέλημά μου είναι να τονίσω την εξαιρετική προσπάθεια που κατέβαλαν τα όποια μέλη του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου που κουβαλούν την παρακαταθήκη των γονιών τους. Ένα μικρό αλλά συνάμα μεγάλο σε αξία εγχείρημα προκειμένου να ζωντανέψουν και αναζωπυρώσουν ότι καλό δέσποζε στην τοπική μικροκοινωνία του χωριού. Επίσης σημαντικός έπαινος για όλους τους φίλους και εθελοντές που διακατεχόμενοι όλοι τους από τις προαναφερόμενες ευαισθησίες, συνέβαλαν και υλοποίησαν αυτό που ονομάζω «κορωνίδα των πολιτιστικών εκδηλώσεων». Δηλαδή το Αυγουστιάτικο πανηγύρι που έλαβε χώρα στην πλατεία του χωριού Παρασκευή 17.08.2012.
Όλο το χρονικό διάστημα που κράτησαν οι προετοιμασίες, οι οποίες σημειωτέον ήταν εξαιρετικά επίπονες και απαιτητικές για το μέγεθος του εγχειρήματος, πλην όμως δεν κατέβαλαν τους εμπλεκόμενους αφού ζούσαν με την προσδοκία της απόλυτης επιτυχίας. Η μόνη ανησυχία ήταν, μήπως χαλάσουν την εκδήλωση οι συνηθισμένες μπόρες του Αυγούστου.
Πράγματι και ενώ είχε φτάσει η μεγάλη ημέρα από το πρωί, τίποτε δεν προμήνυε ότι θα χαλούσε το σκηνικό που είχε στηθεί. Το μεσημέρι, μας επιφύλαξε την επιβεβαίωση του φόβου. Άνοιξαν προς πλήρη απογοήτευση οι κρουνοί του ουρανού. Τους κεραυνούς ακολούθησε κατακλυσμιαία βροχή που κράτησε πάνω από πέντε ώρες. Γύρω στις επτά το βράδυ, ο καιρός γύρισε και η βροχή άρχισε να κοπάζει. Δειλά-δειλά οι συντελεστές της εκδήλωσης βγήκαν στην πλατεία και με κάθε λογής μέσο συνεπικουρούμενοι από τους ακάματους εθελοντές, προσπαθούσαν να στεγνώσουν τις καρέκλες, τα τραπέζια και να απομακρύνουν τα νερά από τις πλάκες της πλατείας..
Μέσα από όλο αυτό το σκηνικό της πυρετώδους δραστηριότητας, ξεπροβάλει στην πλατεία το αυτοκίνητο με το μουσικό συγκρότημα της οικογένειας Δαλιάνη. Ο μπαμπάς Δαλιάνης αμέσως μας καθ’ ησύχασε, λέγοντας τη ρήση που είχε ακούσει από τον παππού του, ότι στην Πελοπόννησο τον Αύγουστο δεν βρέχει ποτέ το βράδυ και όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, περίτρανα δικαιώθηκε.
Ο κόσμος που ζούσε με την μεγάλη προσδοκία, μόλις σταμάτησε η βροχή, γύρω στις οχτώ το βράδυ, άρχισε προσέχετε και να παίρνει θέση γύρω από τα στρωμένα τραπέζια.
Με τη διαδικασία της αυτοεξυπηρέτησης, ο καθένας μπορούσε να προμηθευτεί από το άρτια οργανωμένο περίπτερο του συλλόγου, το βασικό πιάτο, που ήταν η παραδοσιακή ψητή γουρνοπούλα, σαλάτα, τυριά, ψωμί, αλκοολούχα ποτά και αναψυκτικά.
Γύρω στις 9,30 μ.μ. η πλατεία της εκκλησίας ήταν γεμάτη με πάνω από 400 συμπατριώτες όλων των ηλικιών, συνθέτοντας μια ποικιλόμορφη ανθρώπινη με μεγάλη τάξη μάζα, που παρά τον ενοχλητικό υγρό-ψυχρό αέρα, προθερμαινόταν για τα επακόλουθα, με χωρατά, πειράγματα, αστεϊσμούς και ότι άλλο καλοπροαίρετο σκαρφιζόταν ο καθένας.
Σε κάποια στιγμή, ύστερα από τους τυπικούς χαιρετισμούς του Δ.Σ. ο αρχιμουσικός, μπαμπάς Δαλιάνης ανέσυρε από τη θήκη ένα λεπτό σουραύλι και φέρνοντας το στα χείλη, έδωσε με τον γλυκό-οξύ τόνο το παρατεταμένο έναυσμα έναρξης του γλεντιού.
Ο ήχος άρχισε απαλά-απαλά να διαχέεται στην πλατεία της εκκλησίας, να περνά μέσα από τα αισθητήριά μας, να μας διεγείρει και να κατακλύζει συθέμελα την ύπαρξή μας. Τον ήχο παραλάμβανε ο αέρας, τον μετέφερε και τον σκόρπιζε στα γύρω υψώματα και αυτός με τη σειρά του, χάδευε τα δέντρα, τους θάμνους ξυπνώντας κάθε ζωντανή ύπαρξη που φώλιαζε σε αυτά, σαν να της έλεγε «έλα και συ μαζί μας στη γιορτή μας».
Στον αντίπερα από την πλατεία λόφο, τα καντηλάκια των νεκρών τρεμούλιαζαν στο φύσημα του αέρα, και ο μαγικός ήχος της φλογέρας γλίστρησε στον κάτω κόσμο, δίδοντας το εγερτήριο από τον αιώνιο ύπνο. Οι πρόγονοι σηκώθηκαν από τα κυβούρια τους και άυλοι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, για να θυμηθούν τα νιάτα, τους έρωτές τις χαρές τους, περήφανοι για ότι επανερχόταν ως συνέχεια των δικών τους δρώμενων.
Η μουσική και το τραγούδι έσμιγε σιγά σιγά με το φαί και το πιοτό και δημιουργούσε ένα εσωτερικό εκρηκτικό μίγμα. Τα πνεύματα ζωήρεψαν οι ψυχές ανταριάστηκαν τα σώματα ανδρειώθηκαν και οδηγήθηκαν παρορμητικά στο κέντρο της πλατείας όπου στρώθηκε ο χορός.
Έσμιγαν σε ένα σφιχταγκάλιασμα που απαιτεί όχι τυχαία ο χορός γενόμενοι «ένα» προς απόδειξη της αδελφοσύνης μέσω της ομαδικότητας. Πρώτα τα τσάμικα και ύστερα για να πέφτει η ένταση ακολουθούσαν τα καλαματιανά. Οι εξαιρετικοί τραγουδιστές και μουσικοί έγιναν οι συντελεστές του φοβερού δεσίματος αυτού του εκρηκτικού μίγματος, που οδηγούσε σε αυτό που στα αρχαίο δράμα ονομάζουμε «μέθεξη».
Ο χρόνος είχε σταματήσει, το ανθρώπινο σώμα είχε αποποιηθεί την κούραση και η χαρά είχε κατακλύσει τις ψυχές των συμμετεχόντων. Νέοι κάθε ηλικίας και των δύο φύλων, μεγάλοι και γέροι συνέχιζαν τη διαδικασία xωρίς τελειωμό σχεδόν μέχρι την ανατολή του ήλιου.
Το φωτογραφικό υλικό που παρατίθεται είναι αδιάψευστος μάρτυρας των γεγονότων.
Όμως, όπως όλα τα πράγματα έτσι και το απίστευτο γλέντι έφτασε στη λήξη του και για όλους εμάς που είμαστε οι τελευταίοι αποχωρήσαντες, έμεινε η μεγάλη παρακαταθήκη για τα μελλούμενα.
Εδώ θα ήθελα να παραθέσω έναν έπαινο για τους εξαίρετους μουσικούς και τραγουδιστές της οικογένειας του κου. Γεωργίου Δαλιάνη, οι οποίοι με μεγάλο επαγγελματισμό έφεραν σε πέρας το έργο τους κάτω από αντίξοες για καλοκαίρι συνθήκες
Επίσης θα ήθελα να επαινέσω όλους τους συντελεστές του εγχειρήματος και να ευχηθώ καλή αντάμωση με όλους στους πατριώτες σε ακόμη καλύτερες εκδηλώσεις.
Ο Θεός να μας έχει όλους καλά. Καλό Φθινόπωρο.
Διονύσης Ραφτόπουλος
Κλικ στη φωτογραφία για να συνδεθείτε με το αντίστοιχο Slideshow
 |
|||
|
21 Φωτογραφίες |
|
||
| Τα Slideshows ανοίγουν σε νέο παράθυρο/καρτέλα. Για να επιστρέψετε στην παρούσα σελίδα και να συνεχίσετε θα πρέπει να κλείσετε το νέο παράθυρο/καρτέλα. |
|||
| Φωτο: Από τη συλλογή του Διονύση Ραυτόπουλου. | |||
Παραγωγή: Νίκου Αρ. Τρουπή
Λίστα αναπαραγωγής που συμπεριλαμβάνει 9 videos.
